Shpirti binjak, ai partner perfekt ‘që duhet të ekzistojë diku’, që ka të gjitha virtytet dhe nuk të zhgënjen kurrë, në realitet nuk ekziston.
Anna Fata, psikologe
“A do të ishte e mundur për një qenie njerëzore të kapërcesh peshën e madhe duke pritur në të cilin investohen nga kërkuesit e shpirtrave binjakë”, shpjegon Anna Fata, psikologe në Senigallia. “Përsosmëria nuk është një meritë e njeriut: është një ide e palëvizshme që nuk ka të bëjë fare në dallim me jetën e vërtetë, që në fakt për kuptimin e saj, lëvizja vazhdon”. “Shumë persona bëjnë të dështojnë historitë e tyre të dashurisë sapo ato nisin sepse nisen nga shtriga”, shpjegon Annalisa De Filippo, psikologe në Milano.
“Duke pritur që të realizohet një gjendje imagjinare, që ëndrrat të bëhen ‘mish’ që dashuria të jetë përherë kështu dhe kurrë të mos na vënë në lojë…”. Për të funksionuar çdo lidhje dhe anasjelltas ka nevojë për angazhim, vullnet, dëshirë për t’u përballur e për të njohur, mbi të gjitha aftësitë për të ndryshuar.
Miti i shpirtit binjak mund të jetë komod, sepse vë shumë mbrojtje para kësaj sforcoje: duke menduar të njihen, të bien dakord dhe të jetojnë përjetë të lumtur. Pra si të jetosh një përrallë: “Me rrezikun”, nënvizon Annalisa De Filipo, “ku ndërsa jeta e vërtetë vrapon para tyre, humbin partnerin e mundshëm njëri pas tjetrit që çdo ditë u kalon para syve.
Në të kundërt, për Anna Fata realiteti është më shumë oportunist: “Tjetri është një pasqyrë, ndonjë që për karakteristikat e tij, na ndihmon të dalim në dritë dhe të vlerësojmë atë që gjendet brenda nesh. Është e thënë që pavetëdija jonë vërshen drejt gjërave të papritura, kushdo mund të jetë potencialisht një partner i në gjendje, për më shumë, të japë afeksion, dashuri dhe kënaqësi seksuale për të cilën kemi nevojë”.
Kush e ndjek këtë binjakëri, gjithsesi duhet mbi të gjitha të vihet në paqe me veten, shpirtin e tij. Dhe mjaft kërkove urgjencën brenda vetes, për të njohur, për t’iu hapur të gjithëve.
