Fëmijët janë vërtet të pabesueshëm. Me dashurinë e tyre ata arrijnë t’u japin forcë prindërve që po kalojnë momente të vështira. Shpesh mund të ndodhë që forca që fëmijët u transmetojnë prindërve të tyre është vërtet thelbësore për të kapërcyer situatat më të vështira që mund të lindin në familje. Në fakt, në çdo familje ka momente të vështira dhe të trishtueshme për t’u kapërcyer dhe gjithçka qëndron tek ata që janë afër jush dhe ju mbështesin në ato momente të veçanta. Shpesh ky është roli që u takon fëmijëve, aftësia për të dhënë forcë të jashtëzakonshme te të rriturit.
Fëmijët na japin forcë për të ecur përpara
Të qenit prind përfshin shumë përgjegjësi. Të jesh nënë ose baba do të thotë të rritësh dhe edukosh fëmijët e tu që të jenë njerëz të arsimuar dhe respektues për botën përreth tyre dhe për njerëzit e tjerë. Por në shumë raste prindërit mund të rezultojnë të brishtë, siç është në rastin e vdekjes së një prindi ose të afërmi. Pra, atëherë rolet pothuajse shkëmbehen dhe janë fëmijët që mbështesin prindin. Në fakt kur një nënë kalon një periudhë të vështirë duhet të ketë fëmijët e saj që ta ngushëllojnë dhe t’i thonë asaj: “Hajde nënë … ngrihu”. Fëmijët, edhe pa fjalë, na çojnë në ripërcaktimin e përparësive, për t’i dhënë peshën e duhur gjërave ose për t’i duruar më fort vështirësitë.
Vetëm në këtë mënyrë nëna mund të gjejë brenda vetes forcën që jepet nga dashuria që ndjen ndaj fëmijëve të saj. Por gjithashtu mund të ndodhë që në rast sëmundjesh të fëmijëve, janë këta të fundit që i japin ngushëllim dhe forcë prindit të pikëlluar për vuajtjet e tyre. Fëmijët janë forca shtytëse prapa botës së prindërve dhe janë gjithmonë fëmijët që ngjallin shpresën tek ata edhe në periudha të vështira. Fëmijët gjithashtu na bëjnë më aktiv dhe të kuptueshëm, më të gjallë, sepse ato ndryshojnë mënyrën tonë të të menduarit dhe të qenurit.
Prindërimi na ndryshon përgjithmonë
Është e qartë për të gjithë se kur bëhemi prindër diçka brenda nesh ndryshon në mënyrë të pashmangshme. Disa bëhen më fleksibël si prindër, të tjerët më të ndjeshëm, por ndjenja që i bashkon të gjithë është dashuria. Vetëm dashuria do të fitojë kundër të gjitha ligjeve dhe fatkeqësive që mund të ndodhin. Dashuria do të fitojë betejën dhe do të na rikthejë nga çdo vjeshtë. Atëherë kur fëmijët tanë rriten, varet nga ata që të na mbështesin dhe të na bëjnë të kuptojmë se mund t’u besojmë atyre. Ata do të jenë shkopi i pleqërisë sonë dhe forca e dashurisë do të jetë gjithnjë fija e kuqe që do të na bashkojë, deri në momentin e fundit të jetës sonë.
