Shumë nga preokupimet që zënë mendjen tonë dhe shumë nga aktivitetet që mbushin ditët tona, vijnë nga impulset që na bëjnë të bëhemi dikush ose diçka ndryshe nga ajo që jemi.
Për një magjistar mashtrimi është në gjendje të luaj një audiencë, duhet që mashtrimi të jetë i padukshëm dhe në këtë mënyrë magjistari ngjall për shikuesin një gjendje të pezullimit të mosbesimit. Gjendja e pezullimit të mosbesimit për iluzionistin shpesh është më ngushëlluese sesa zbulimi i sekreteve të magjistarit.
“Në robëri, iluzionet mund të japin ngushëllim”. Nelson Mandela
E pra, jetojmë në një botë të iluzioneve. Duke pasur parasysh programimin mendor, funksional në kulturën korporative-konsumeriste që tashmë dominon racën njerëzore, ne kemi pranuar disa aspekte të shoqërisë si një e vërtetë e paprekshme, dhe kemi besuar se disa mënyra për të qenë dhe vepruar janë më të drejta se shumë të tjera. Psikopatët në pushtet në këtë mënyrë privojnë individët, duke i penguar ata të shohin pamjen e madhe, duke ngritur barriera të bëra me sugjerime dhe modele absolute, të cilat synojnë të shkatërrojnë vetëbesimin dhe besimin në të ardhmen.
Artisti i respektuar dhe i pakapërcyeshëm i rrugës, Banksy, tha një herë: “Këta njerëz janë atje për t’iu shrytëzuar për një vend. Ata e përçmojnë jetën tuaj, i japin një goditje dhe pastaj zhduken. Ata qëndrojnë në majat e ndërtesave për t’ju bërë të ndiheni të vegjël. Ata bëjnë komente të parespektueshme. Ata përdorin televizorin për t’i bërë gratë tuaja të ndjehen të papërshtatshme. Ata përdorin teknologjitë më të avancuara për t’ju marrë në një vend. Ata janë reklamuesit dhe ata qeshin me ty”.
Reklamimi është vetëm maja e ajsbergut. Nëse ndryshoni pikën e vëzhgimit, shikoni një foto e cila tregon se e gjithë struktura sociale është e bazuar në një sërë mekanizmash që krijojnë iluzione, sjellin një prirje mekanike për bindje ndaj institucioneve dhe rrënjosin besimet që nuk janë aspak si duken. Ne jemi skllevër në një kuptim shumë më tepër se sa metaforik. Disa e përcaktojnë këtë ndjenjë delikate, “ndjenja e shtypjes së Matrix”, një sistem kontrolli që pushton mendjen, individët për të kryer veprime rutinë dhe të bien dakord për një version të normës uniforme dhe të përbashkët … sado absurde dhe e padrejtë të jetë.
Disa nga iluzionet më të mëdha janë dhën më poshtë:
Iluzioni i ligjit, rendit shoqëror dhe autoritetit
Për shumë njerëz, të bësh gjithçka sipas ligjit, është një impenjim moral. Shumë prej nesh e bëjnë këtë me dëshirë, por në të vërtetë korrupsioni, skandalet, ligësia dhe përjashtimet e relaksuara të Kushtetutës gjithmonë tregojnë se ligji është diçka që lehtësisht shkelet ndaj kërkesave të pushtetit. Brutaliteti i forcave të policisë po përhapet në Shtetet e Bashkuara, gjykatësit favorizojnë pushtetin dhe jeta private po venitet përballë formave të reja të mbikëqyrjes së shtetit. Dhe gjatë gjithë kohës, në prapavijë një shtet i përhershëm lufte ndez konotacione ilegale dhe imorale, të angazhuara për shfarosjen e kombeve dhe kulturave të tëra.
Rendi shoqëror nuk është ai që duket, pasi ai është i bazuar në një sistem të konformitetit, bindjes dhe nënshtrimit të ndjekur nga rrënjosja e frikës dhe dhunës. Historia na ka mësuar se ligji është i ligjshëm vetëm kur ai nuk është përdorur si një instrument i shtypjes, kontrollit social dhe plaçkitjes, dhe gjithashtu na ka mësuar se çdo të ashtuquajtura autoritete që përfaqësojnë ligjin janë false dhe të padrejtë. Kur vetë ligji nuk e respekton ligjin, kjo do të thotë se nuk ka as ligj, as rregull, as drejtësi. Teatri i institucioneve shërben vetëm për të fshehur faktet, domethënë se rendi aktual botëror është i bazuar në kontroll dhe nuk ka konsensus.
Iluzioni i begatisë dhe lumturisë
Shumë veshje të kushtueshme janë bërë iluzioni ynë i prosperitetit. Iluzioni i prosperitetit është thelbësor për shëndetin e ekonomisë sonë bazuar në konsumizëm, mashtrim, borxh. Sistemi bankar është projektuar nga lart poshtë, për të krijuar pasuri të pakufizuar për një kohë dhe pastaj tatimin e njerëzimit në përjetësi.
Prosperiteti i vërtetë është një mjedis i gjallë me bollëk, shëndet, lumturi, dashuri dhe marrëdhënie. Ndërsa gjithnjë e më shumë njerëzit e identifikojnë prosperitetin me posedimin e mallrave materiale, ata në fakt kalojnë më tej dhe më larg nga prosperiteti i vërtetë.
Iluzioni i zgjedhjes dhe lirisë
Ne nuk jemi të lirë, nëse e shohim fjalën në kuptimin e saj të vërtetë. Liria duhet të ketë zgjedhje, por në botën e sotme zgjedhja nuk është gjë tjetër veçse një përzgjedhje brenda një serie shumë të kufizuar opsionesh jo të ndaluara, të cilat gjithmonë duhet të ndodhin brenda kufijve të imponuar nga një sistem ligjor dhe fiskal i padrejtë dhe i korruptuar, dhe nga normat e pranuara dhe të aplikuara nga kultura.
Iluzioni i zgjedhjes është një armë e fuqishme e shtypjes, sepse na bën të besojmë se lëvizja në një kafaz dhe jo të qenit i lidhur me zinxhirë është ekuivalent me të qenit i lirë. Një sërë mundësish të paracaktuara ndryshon shumë nga liria: është vetëm skllavëria në versionin e lehtë.
Iluzioni i së vërtetës
E vërteta është një temë shumë e ndjeshme në kulturën tonë, pasi ne jemi programuar të besojmë se mund të hiqet nga subjekte gjysmë-hyjnore si media, VIP-at dhe qeveria. Nëse televizioni thotë se diçka është e vërtetë, të thuash ndryshe do të thotë të jesh një “konspiracion”.
Sistemi i imponuar nga fuqitë e forta varet nga sa thellë ne të tjerët kemi rënë në versionin e tyre të realitetit. Edhe në qoftë se mendimtarët dhe gazetarët e pavarur çmontojnë versionet e tyre zyrtare çdo ditë, iluzioni është kaq i fuqishëm sa i shërben një traume të fuqishme personale, për t’u shkëputur nga vizioni i realitetit të shkaktuar nga sistemi.
Iluzioni i kohës
Ata thonë se koha është para, por është një gënjeshtër. Koha është jeta juaj. Jeta juaj është një shfaqje gjithnjë në ndryshim. Nëse shohim përtej botës së pesë shqisave, në të cilat jemi trajnuar për të lëvizur, sipas kohës dhe kalendarit, ndoshta do të jemi në gjendje të kuptojmë se shpirti është i përjetshëm dhe se shpirti i çdo individi i përket kësaj përjetësie.
Mashtrimi i madh mbështet idenë se momenti i tanishëm ka pak ose aspak vlerë, se e kaluara është diçka që nuk mund ta kapërcejmë dhe se e ardhmja është në thelb më e rëndësishme sesa e kaluara dhe e tashmja. E gjithë kjo ndryshon vëmendjen tonë nga ajo që po ndodh tani në atë që mund të ndodhë në të ardhmen.
Ne jemi më të lumtur kur jeta jonë ndodh në të tashmen; kur spontaniteti dhe shansi na japin mundësinë për të mësuar diçka të re rreth vetes. Të vazhdosh me autopilotin në të tashmen për të menduar për të ardhmen, është një kurth. Momentet e pafundme të gëzimit të përjetshëm shpirtëror që përjeton gjatë meditimit janë prova se koha është një koncept mendor, i cili nuk duhet të ushtrojë aq shumë ndikim mbi përvojën njerëzore.
Iluzioni i ndarjes
Në nivelin politik, taktika e “ndarjes dhe sundimit” është një procedurë operative e përdorur nga çdo sistem autoritar. Megjithatë, iluzioni i ndarjes është diçka që vepron në një nivel edhe më të thellë.
Ne jemi programuar të besojmë se si individë ne duhet të konkurrojmë me gjithçka dhe me të gjithë, duke përfshirë edhe fqinjin dhe natyrën tonë. E gjitha zbret në një konkurrencë të ngushtë. Kjo lloj metode kategorikisht mohon të vërtetën se jeta në këtë planet është e ndërlidhur. Pa ajër të pastër, ujë të pastër, tokë të shëndetshme dhe një ndjenjë të gjallë të komunitetit, ne nuk mund të mbijetojmë këtu.
Përfundim: Në këtë kohë iluzionet e renditura më sipër janë krejtësisht para nesh, për të inkurajuar pranimin e verbër ndaj makinacioneve të Matrix. Në këtë mënyrë ata ndjekin pajtueshmërinë dhe bindjen tonë … por nuk duhet të harrojmë se e gjithë kjo është vetëm një strategji e përpunuar e marketingut dhe se asgjë nuk mund të shitet pa blerës të gatshëm për të blerë.
