Të gjithë e dinë pasionin tim për edukimin psiko-seksual, dhe është pikërisht falë këtij pasioni që unë njoha Kaltrinën ( emri i artit Zoe). Ishte ajo që më kontaktoi duke më nisur disa vepra të saj, skulptura në formë vulve. Nëse ky shkëmbim do kishte ndodhur në ndonjë vend evropian, ndoshta reagimi im do kishte më pak emocion, por duke jetuar në një vend ku paradoksi dhe anakronizmat janë ligj, habia ime ishte e madhe.
Kaltrina është një grua 30 vjeçare nga Gjakova e cila ka mbaruar shkollimin për Gjuhë Angleze, por pasioni për artin ka qënë brenda saj që në vegjëli. Kaltrina thotë që guximin, pasionin dhe vetëbësimin i ka përfituar nga arti dhe dashuria për të. Rruga që ajo ka bërë nga viti 2010 kur hapi ekzpozitën e saj të parë me skulptura qeramike, është e gjatë dhe e sukseshme, sepse sot ajo ka punëtorinë e saj në Çarshinë e Gjakovës.
Por si lindi ideja për të riprodhuar vulva, organin riprodhues femëror ?
“Ideja e modelimit të vaginës nuk ishte e rastësishme, sepse arti që unë bëj promovon pozitivitetin trupor dhe vetëdijësimin për vlerësimin dhe pranimin e trupit të gruas. Sidomos pjesët intime të cilat objektivizohen ndërkohë që rrallë herë ndodh e kundërta, pra nderimi i tyre. Qëllimi im është që të fuqizoj gruan, trupin e saj dhe qënien e saj, pavarësisht moshës, ngjyrës, formës apo dukjes. Arti ka fuqinë dhe potencialin të vendosë çështje të ndryshme në piedistalin e duhur, në vendin e duhur, sikurse në rastin e vulvës. Një grua ka histori, ka magji, ka energji, ka forcën e jetës dhe të gjithë ne jemi pjesë e saj”.
Po cili është qëllimi i këtij projekti ?
“Është trishtë të pranosh”- thotë Kaltrina, “ sa shpesh kam dëgjuar të thuhet që vulvat janë të gjitha njësoj, të njëjtën formë, madhësi apo pamje. Është si të thuash që të gjithë njerëzit janë njësoj, të gjithë kanë një formë, një histori, një ndjenjë. Ky është qëllimi Ii artit tim, të vetëdijësoj rreth kësaj çështje. Përmes artit bëj të mundur që vulva e secilës grua të kthehet në skulpturë, të jetë një vepër arti, që iu jep të tjerëve mundësinë e njohjes dhe eliminimin e turpit që sundon ndaj kësaj pjese finë të trupit të gruas”.
Për Klatrinën jam e sigurt që ka qënë dhe do të jetë një projekt sfidues, më shumë kundrejt mentalitetetit sesa realizmit të veprave, prandaj jam kurioze të di, përzgjedhjen e subjekteve dhe fazat e metodologjisë së punës. “ Ky projekt është mjaft sfidues, por unë jam këmbëngulëse dhe e fokusuar në qellimet e mia”- thotë Kaltrina.
Proçesi i punës fillon me marrjen e modelit nga subjekti dhe siç më pohon edhe Kaltrina, ideja fillestare e të pasurit të vulvës në “një kuti” ishte dhe është ngacmimii parë. Ideja që mund të modelosh dhe personalizosh vulvën e të dashurës, gruas apo partneres është pëlqyer shumë sepse është dhe një ide gjeniale dhurate.
“Vështirësia dhe sfida më e madhe, por dhe interesante e këtij projekti është gjetja e modeleve. Është sfidues fakti që vagina rrethohet nga paragjykime, lincime por dhe injorancë të madhe jo vetëm për funskionin e saj, por dhe dukjen. Është pikërisht ky paragjykim që më ka shtyrë që ky të jetë një kontribut ndaj vetëdijësimit të magjisë dhe fuqisë së vulvës. Çdo grua duhet të vlerësojë veten dhe trupin e saj. Unë synoj që çdo grua të vijë më një histori, më një përvojë, duke sjellë qëniën e saj dhe jo vetëm një pjesë të trupit të saj. Dua më shumë ngjyra, perspektivë, empati ndaj jetës së të tjerëve, pranues ndaj jetës dhe përvojave që ato kanë pasur. Deri tani të interesuara kanë qënë moshat e reja, sepse atyre u pëlqën të sfidojnë, të provojnë gjëra të reja dhe të mendojnë “jashtë kutisë”.
Si është e ardhmja për Kaltrinën ?
“Në të ardhmen planifikoj dhe jam duke punuar për të organizuar një ekspozitë që prezanton vulvën në forma dhe mënyra të ndryshme si pjesë e protestës për fuqizimin e gruas dhe barazinë e saj. Komplimentet dhe paragjykimet janë pjesë të së njëjtën medalje të cilat unë i pranoj në punën dhe artin tim, sidomos kur ato vinë në formën e kritikave konstruktive që më ndihmojnë në gdhëndjen e aftësive të mia dhe rafinimin e artit tim. Të gjitha këto më inkurajojnë që të vazhdoj më tutje pa kthyer kokën pas.” / Zhaklin Lekatari
