Instituti Friedrich Lofler në Gjermani është një nga katër institucionet më të mira, me nivelin më të lartë të sigurisë ku viruset vdekjeprurës prodhohen dhe testohen çdo ditë.
Ky laborator jo vetëm që është i mbyllur për opinionin, por gjithashtu konsiderohet si më i rrezikshmi në botë, e për të hyrë në ishullin e vogël Rims në të cilin ndodhet ky institut, duhet të kaloni përmes digës për në Detin Baltik. Si masë sigurie, në rast se vjen deri te shpërthimi i ndonjë virusi – atëherë mbyllet diga.
Punonjësit duhet t’i nënshtrohen një procedure rigoroze të hyrjes dhe daljes, që përfshin “dushin kimik” dhe rrobat mbrojtëse. Në fakt atje eksperimentohet me viruset më vdekjeprurëse që njerëzimi i njeh, përfshirë Ebolën dhe virusin e gripit të shpendëve.
Por një nga fokuset kryesore të laboratorit janë zoonozat, sëmundje që transmetohen nga kafshët te njerëzit dhe anasjelltas. Ky laborator është krijuar në fillim të vitit 1910 për të kryer hulumtime të sëmundjeve të dorës, këmbës dhe gojës që shkaktoheshin nga virusi A i tipit Koksaki.
Gjatë dekadave ky Institut është përdorur për një sërë qëllimesh duke përfshirë zhvillimin e armëve kimike gjatë Luftës së Dytë Botërore, hulumtimet e vaksinave gjatë Luftës së Ftohtë dhe hulumtimet për mirëqenien e kafshëve dhe blegtorinë. E me kalimin e viteve edhe e fitoi epitetin e “Ishullit të Murtajës”.
Në vitin 2010, Instituti përfundoi ndërtimin e një sërë laboratorësh të rinj që klasifikohen në nivele të biosigurisë, siç ndodh rrallë në botë. Ky Institut është gjithashtu një nga dy të vetmit në botë, që ka kapacitete dhe kushte për kryerjen e studimeve të mëdha mbi kafshët siç janë derrat.
Robin Holland, studente e Veterinarisë pranë Universitetit të Illinois, përshkroi përvojën e saj gjatë studimit të patologjisë në Institutin Friedrich Lofler: “kam mësuar se si menaxhohen sëmundjet, kontrollohen dhe diagnostifikohen në skenarët e botës reale, si ndodh përhapja e tyre në botë dhe cili është potenciali i tyre për ndikimin ekonomik në rast se do të vinte deri te shpërthimi i një epidemie”.
Përveç inxhinierëve dhe punonjësve sa i përket rrezikut biologjik, ajo ka pasur rastin ta shoh një infrastrukture të gjerë, përfshirë filtrimin e ajrit të shkarkuar HEPA, dekontaminimin e dhomave me mjegull të thatë, pastrimin e ujërave të zeza dhe shërimin e trupave me qëllim që t’ju mbijetojnë patogjenët.
Zoonoza e pesë derrave të masakruar është një kërcënim serioz për njerëzit. Nga malarja te tërbimi, ata përbëjnë rreth 60 për qind të të gjitha sëmundjeve infektive të njerëzimit, kurse Qendrat për Kontrollin e Sëmundjeve vlerësojnë se “3 nga çdo 4 sëmundje të reja infektive kanë origjinën nga kafshët”. E derisa shkencëtarët po vazhdojnë t’i studiojnë ato, është e rëndësishme të theksohet kërcënimi zoonotik.
“Numri i kafshëve të ngordhura do të mund të ishte më i madh”, thotë neurobiologu dhe mjeku i shëndetit publik, profesor Charles Watson nga Universitetit Kurtin.
Për shembull, kur virusi Nipa shpërtheu në Malajzi në vitin 1990, ka pasur pak vdekje të njerëzve, por janë masakruar 5 milionë derra me qëllim që të eliminohet virusi. Një nga arsyet pse zoonozat janë kaq vdekjeprurës për kafshët është fakti që, edhe nëse infektohen ato, njerëzit nuk do të kenë nevojë të infektohen për arsye të pashpjegueshme.
“Viruset janë jashtëzakonisht të paparashikueshme, disa na vrasin me shumë lehtësi, të tjerat jo”, shtoi Watson.
