Kamerat e kërkonin shpesh. Dhe sigurisht që e gjetën. Ibra që jep indikacione taktike, Ibra që iu gëzohet golave, Ibra që e gjen veten me Giroud mbi supe duke festuar, Ibra që në fund të lojës përqafon një nga një shokët e skuadrës, siç mund ta bëjë vetëm një lider grupi. Ibra, Ibra, Ibra. Vetëm se Ibra nuk luajti asnjë minutë ndaj Atalantës.
Dhe për këtë arsye Zlatan përfundoi në thashethemet e njerëzve, sepse mungesa e aktivizimit bëri pak zhurmë. Bëhet e ditur se suedezi prej disa javësh nuk është mirë, duke luftuar me gjurin që vazhdon i lënduar. Dhe që për fat të keq nuk është një problem me origjinë traumatike, por mbingarkesë që i atribuohet konsumimit dhe një këmbe, e majta, e cila vitet e fundit ka pasur shumë probleme me kyçet dhe muskujt.
Nëse shohim ndeshjet e dy muajve e gjysmë të fundit, për të ka pasur vetëm një ndryshim të vogël në finale. Sepse nëse dhimbja ju pengon të stërviteni siç duhet, minutat mbeten ato që janë. Maksimumi ishte 23 minuta me Fiorentinën. Për pjesën tjetër, disa copëza loje. Në këtë rast, megjithatë, ishte një rast i veçantë. Sepse është e kotë ta mohosh atë.
Ajo ndaj Atalantës mund të jetë potencialisht ndeshja e fundit për Ibra në “San Siro” dhe, në kontekstin e një fitoreje që i dha Milanit një pjesë të madhe të titullit, ishte turp të mos e shihje atë të hynte në fushë qoftë edhe për një minutë. Sigurisht që do të kishte pasur ovacione emocionuese për një nga arkitektët më të mëdhenj të këtij Milani, një hap larg titullit.
Ibra as nuk u ngroh dhe u ul në stol me gjurin e fashuar. Pas ndeshjes, Pioli shpjegoi se “duheshin karakteristika të ndryshme. Ibra është gjithmonë i vendosur. E ardhmja e tij? Nuk e kemi diskutuar, do të varet vetëm nga vullneti i tij”. Më pas ai foli për një zgjedhje teknike, edhe nëse mendohet se Zlatan nuk ishte në gjendje të vinte këmbët në fushë as për 30 sekonda.
Ndryshe pse t’ia mohoni “pasarelën” në rezultatin 2-0? Të nesërmen të gjithë brenda Milanit specifikuan se “Z” kishte qenë absolutisht në gjendje të hynte në lojë, duke konfirmuar tezën “teknike” të Piolit. Ndërkohë, fakti që javët vazhdojnë të kalojnë dhe situata nuk përmirësohet është shqetësues.
Diçka që në mënyrë të pashmangshme hedh hije për sezonin e ardhshëm dhe faktin që Ibra mund të vazhdojë të luajë edhe për një vit. Në këto kushte ky version do të përjashtohej. Zgjatja e karrierës me qëllimin për të luajtur minutat e fundit të lojës nuk është për të. Nuk do të bënte për askënd.
Prandaj është e nevojshme të kuptohet nëse mundet dhe si të ndërhyhet në gjurin problematik. Një verë e kaluar mirë, me një punë specifike dhe terapi konservatore klasike? Apo një operacion i ri, me të gjitha të panjohurat e rastit për një sportist që do të mbushë 41 vjeç në tetor? Ndërkohë, momentin e shijon mirë dhe nuk është pak.
Të dielën pasdite, pak metra larg tij, në “San Siro” ishin gruaja Helena dhe djali i dytë, Vincent. Zlatan e festoi fitoren ndaj “Hyjneshës”, por ishte plot energji që në momentin kur mbërriti në stadium.
Videoja tashmë është bërë virale në internet, në të cilën ai thyen (me entuziazëm) xhamin e përparmë të autobusit që mbërrin në stadium mes dy krahëve të një turme të tërbuar tifozësh kuqezi. Shoferi nxehet dhe dukshëm e qorton. Ja pra, ndodh që edhe Zlatan të qortohet ndonjëherë.
