Kampioni Albert Mahmutaj i cili fitoi vendin e dytë në 2005 në kampionatin botëror të arteve marciale në Tokio të Japonisë, sot shet fiq për të siguruar jetesën. Ajo çfarë ka marrë Alberti mbrapsht nga shteti shqiptar, për atë që arriti, janë vetëm mirënjohjet, falënderimet, dhe nderimet me fleta nderi, por asnjë vlerë monetare.
Pas 17 vitesh, Albert Mahmutaj tregon se ndihet i zhgënjyer për mënyrën sesi shteti shqiptar e ka trajtuar atë. Në mes 60 vendeve të tjera, Alberti arriti të nxirrte Shqipërinë nënkampione bote, dhe këtë sipas tij nuk ka arritur ta bëjë asnjë sportist tjetër shqiptar.
Alberti tregon se ka 17 vite që kërkon të drejtën e tij, atë të marrjes së një shpërblimi, por nuk ia ka arritur, edhe pse tentativat e tij kanë qenë të shumta.
Në një përgjigje që i ka kthyer letrave të tij, Agjencia për Dialog dhe Bashkëqeverisje, thuhet se kampionati ku ka marrë pjesë Alberti, nuk është një kampionat botëror, dhe si i tillë ai nuk meriton një shpërblim.
43-vjeçari, tregon se ka pasur ftesa nga shteti grek për të përfaqësuar Greqinë në gara ndërkombëtare, por nuk ka pranuar.
Për Albertin, nëse nuk ke miq politikanë, asnjëherë nuk e fiton të drejtën që të takon.
I gjendur në këtë situatë Alberti, dhe i pambështetur nga shteti shqiptar, vendos që për të mbajtur familjen e tij, të shesë fruta në plazhin e Dhërmiut, së bashku me fëmijët dhe bashkëshorten e tij, si e vetmja mundësi për të siguruar të ardhura për familjen.
Pushimet verore për 4 fëmijët e Albertit, janë puna, dielli i fortë, ecja për kilometra të tëra gjatë gjithë ditës, për të shitur fruta. Alberti thotë se kurrsesi nuk ka dashur këtë jetesë për fëmijët e tij, porse shton se nuk ka asnjë mundësi tjetër.
Nënkampioni i botës në peshat e mesme në artet marciale, ka një mesazh për të rinjtë që kanë pasion sportet.
Kjo është historia e Albert Mahmutajt, i shpallur nënkampion në vitin 2005 në artet marciale në Tokio të Japonisë. Arriti të ngrejë lart flamurin shqiptar, si shumë sportistë të tjerë kanë bërë.
Por faji i vetëm i Albertit është se kjo garë ku ai mori pjesë, u zhvillua në një kohë të gabuar dhe jo në ditët e sotme, ku propaganda dhe fasada, janë më të rëndësishme sesa vetë sportisti dhe titulli që ai fiton.
Ditët e Albertit duket se do vazhdojnë të jenë të tilla. Në dimër do të gjejë ndonjë punë në ndërtim, dhe në verë së bashku me fëmijët dhe bashkëshorten do të shesin fiq, kumbulla, rrush, e dardha në plazhet e Shqipërisë, si e vetmja formë për të siguruar ca të ardhura, që do u mbajnë frymën gjallë.
