Autokritika e tepruar mund të jetë e dëmshme dhe nuk na çon askund, në të vërtetë rrezikon të na paralizojë: çfarë mund të bëjmë për ta bërë atë konstruktiv dhe për të fituar më shumë vetëvlerësim dhe qetësi? Këtu janë disa strategji për të provuar:
Para së gjithash, ndryshoni objektivin e vetëkritikës suaj:në vend që të kritikoni personin tuaj në përgjithësi, përqendroni vëmendjen tuaj në sjelljen individuale, veprimin, fjalët që i vlerësoni si negative. Me fjalë të tjera, në vend që t’ju them, për shembull, “Unë jam i dështuar”, trajtoni gjykimin tuaj për atë që ndodhi, “Unë nuk e kalova provimin sepse nuk studiova sa duhet”, “Nuk ia arrita qëllimit x” dhe etj.
Pra, për të bërë një autokritikë konstruktive, fokusohuni edhe te shkaku apo shkaqet e dështimit. Kështu që ju mund të ndërmerrni veprime dhe të ndryshoni strategjinë, kushtet për qëllimin tuaj, në vend që të vazhdoni të fajësoni veten, apo edhe të shkelni në viktimë, një qëndrim që ju pengon të përmirësoheni.
Po sikur shkaqet të mos varen nga ju? Në këtë rast, përpiquni ta pranoni realitetin ashtu siç është: nuk do të thotë të kesh një qëndrim heqës, por të kesh parasysh se sa shumë nuk mund të ndryshosh dhe të fokusohesh në atë që, përkundrazi, mund të ndryshosh.
Në përgjithësi, praktikoni dhembshurinë për veten. Nuk bëhet fjalë për të patur keqardhje, por për të mirëpritur veten për atë që është, për të pranuar çdo gabim (ose paraqitje të tillë).
