Një hetim 6-vjeçar për tradhtinë e Ana Frankut ka identifikuar një të dyshuar kryesor në lidhje me misterin se si në vitin 1944 nazistët gjetën vendin e fshehtë ku qëndronte ajo.
Ana dhe shtatë hebrenj të tjerë u zbuluan nga nazistët më 4 gusht 1944, pasi qëndronin të fshehur për gati dy vjet në një aneks sekret mbi një magazinë në Amsterdam. Të gjithë u deportuan dhe Ana vdiq në kampin Bergen Belsen në moshën 15-vjeçare.
Një ekip që përfshinte agjentin në pension të FBI-së Vincent Pankoke dhe rreth 20 historianë, kriminologë dhe specialistë të të dhënave, identifikuan përmes metodave kompjuterike një figurë relativisht të panjohur, noterin hebre Arnold van den Bergh, si të dyshuar kryesor.
Anëtari i ekipit hetues Pieter van Twisk tha se një pjesë e rëndësishme e provave të reja ishte një shënim i panënshkruar për babain e Ana Frankut, Otto, i gjetur në një dosje të vjetër të hetimit, ku përmendet në mënyrë specifike emri Van den Bergh dhe pretendohet se ai transmetoi informacionin te nazistët.
Në shënim thuhej se Van den Bergh kishte njohuri për adresat ku fshiheshin hebrenjtë si anëtar i Këshillit Hebre të Amsterdamit dhe ia kishte kaluar këto lista nazistëve për të shpëtuar familjen e tij. Hetuesit konfirmuan se Otto, i vetmi anëtar i familjes që i mbijetoi luftës, ishte në dijeni të shënimit, por zgjodhi të mos fliste kurrë për të publikisht.
Van Twisk spekuloi se arsyet e Otto Frank për të heshtur kishin të ngjarë të ishin mungesa e fakteve; ai nuk donte që informacioni të bëhej publik sepse mund të ushqente më tej antisemitizmin (armiqësi, paragjykim ose diskriminim ndaj hebrenjve); nuk do të donte që vajzat e Van den Bergh të fajësoheshin për veprimet e të atit.
Otto “kishte qenë në Auschwitz,” tha Van Twisk. “Ai e dinte se njerëzit në situata të vështira ndonjëherë bëjnë gjëra që nuk mund të justifikohen moralisht.”
Anëtarët e tjerë të Këshillit Hebre u dëbuan në vitin 1943, ndërsa Van den Bergh mundi të qëndronte në Holandë. Ai vdiq në vitin 1950.
Miep Gies, një nga ndihmësit e familjes, e mbajti të sigurt ditarin e Anës derisa Otto u kthye dhe e botoi për herë të parë në vitin vitin 1947. Që atëherë është përkthyer në 60 gjuhë në mbarë botën.
Të dhënat e hulumtimit të ri do të botohen në një libër të autores kanadeze Rosemary Sullivan, “Tradhtia e Ana Frank”, i cili do të publikohet të martën.
Drejtoresha e organizatës hebreje CIDI në Holandë, e cila lufton antisemitizmin, i tha Reuters se shpresonte se libri do të jepte një pasqyrë të rrethanave të kohës së luftës të popullsisë hebreje të Amsterdamit. “Nëse kjo kthehet në ‘hebrenjtë e patën fajin’ do të ishte për të ardhur keq. Nazistët ishin përgjegjës,” tha Hanna Luden.
