Ndarja tragjike nga jeta e Rafael Duamenës ka tronditur jo vetëm botën e futbollit por të gjithë.
Ka pasur reagime të shumta dhe një ndër ta është edhe ajo e kreu të urgjencës mjekësore, Skënder Brataj.
Përmes një postimi në rrjetet sociale, ai shkruan se vdekja mund të evitohej nëse nuk do të luante futboll.
Postimi i plotë:
Vdekje e paralajmeruar
Ngushëllime familjes për humbjen e të dashurit të tyre.
Kur ndodhi ngjarja në vitin 2021 me futbollistin e Danimarkës Eriksenin pati shumë interpretime. Një gjë është e sigurt: Erikseni nuk duhet të luaj futboll! Raphael Dëamena nuk duhej të luante futboll! Mjekët e njoftuan disa herë, Zoti e fali dy herë!
Çfarë është Kardiomiopatia hipertrofike?
Ajo (zmadhimi i mureve të zemrës) është një sëmundje e trashëguar e zemrës.
Kjo formë e kardiomiopatisë quhet asimetrike; Forma më të rralla të kardiomiopatisë, që prekin afërsisht 2% të pacientëve, janë hipertrofi koncentrike, me trashje uniforme të zemrës në murin e ventrikulit të majtë dhe hipertrofia me zmadhim të apeksit të saj.
Në shumicën e rasteve, kur monitorohet sëmundja ka ecuri të mirë. Kardiomiopatia hipertrofike mund të shfaqet me lipotimi të shoqëruar me humbje të vetëdijes, sinkop, arrest respirator deri në arrest kardiak. Në këtë rast kërkohet reanimim i menjëhershëm.
Diagnoza e kardiomiopatisë hipertrofike vendoset nëse gjendet trashje e murit të ventrikulit të majtë të cilat shoqërohen me anomali të formës dhe/ose funksionit të valvulës mitrale, qarkullimit koronar të gjakut, sistemit të përcjelljes së impulsit elektrik të zemrës.
Këto ekzaminime çojnë në diagnozën e sëmundjes:
Elektrokardiograma (EKG), Ekokardiograma, MRI kardiake, CT skanimi i zemrës, testet laboratorike dhe analizat gjenetike.
Pacientët e diagnostikuar me kardiomiopati hipertrofike trajtohen me këto grupe medikamentesh:
Beta bllokues, bllokuesit e kanaleve të kalciumit, diuretikët, disopiramide.
Nëse terapia nuk është e mjaftueshme dhe pacienti vazhdon të shfaqi simptoma, ekzistojnë 2 opsione kirurgjikale për trajtimin e kardiomiopatisë hipertrofike.
Opsioni i parë konsiston në heqjen e pjesës së indit të muskujve të zemrës që është trashur: ky operacion quhet miektomi (procedurë Morroë).
E dyta konsiston në nderhyrjen e septumit ndërventrikular.
Për pacientët që konsiderohen të jenë në rrezik të lartë të aritmive kardiake kërcënuese për jetën, indikohet implantimi i një defibrilatori automatik (ICD), siç ishte rasti i Raphael Dëamena.
Dy janë artmitë vdekjeprurëse në këtë rast: Takikardia ventrikulare pa puls dhe fibrilacioni ventrikular që i kanë ndodhur dy herë të tjera në fushë këtij lojtari.
j.l./ ABC24.AL
