Gazete “Dita”, një ndër mediat më të rëndësishme në vendin tonë, feston 10 vjetorin e themelimit. Akademiku i njohur Rexhep Qosja i ka dedikuar një shkrim të veçantë gazetës “Dita” më përvjrtorin e saj. Akademiku e nis shkrimin duke përmendur drejtuesit dhe gazetarët e saj të shquar ndër vite.
Qosja thekson se “Dita” e ka pasuaruar gazetarinë shqiptare me ide, me mendime, me tema e çështje për të cilat kanë shkruar a folur në faqet e saj, por “Dita” bën pjesë ndër gazetat që priten me interesim prej shumë lexuesve për shkak të temave të ndryshme që trajtojnë.
Një urim për gazetën “Dita”, vjen edhe nga Illyridium Media Group, për një media ku analiza, pastërtia e shqipes dhe mendimet e thella të bashkëpunëtoreve të saj, e bëjnë gazetën “Dita” një model që duhet adoptuar nga mediat e tjera, të shkruara, vizive ose online
Nga Rexhep Qosja
Botuar në DITA*
Dhjetëvjetori i gazetës së përditshme “Dita” është një përvjetor i rëndësishëm i gazetarisë dhe në përgjithësi i mediave në gjuhën shqipe në Shqipëri, në Kosovë dhe kudo jetojnë shqiptarët sot në këtë botë të madhe e shumë të përbërë.
Të gjithë atyre vetjeve që e përgatisin këtë gazetë, që e bëjnë të mundshme daljen e saj në dritë ashtu siç e shohim se po del – investuesit Alban Dabulla, drejtuesit Adrian Thano, kolegjiumit me Bedri Islami, Fatos Tarifa, Shaban Murati, Viktor Malaj e Janush Bugajski, gazetarëve të përhershëm dhe gazetarëve të kohëpaskohshëm të saj, studiuesve shkencorë, publicistëve e intelektualëve të tjerë krijues shqiptarë Alfred Moisiu, Emil Lafe, Ksenofon Krisafi, Gjovalin Shkurtaj, Marenglen Kasmi, Miranda Vickers, Paskal Milo, Pëllumb Xhufi, Peter Lucas, Shaqir Vukaj, Shefkije Islamaj, Xhelal Gjeçovi, Xhevat Lloshi, Xhejms Petifer, etj shkrimet, intervistat, deklaratat e të cilëve i lexojmë në “Dita”, ua uroj këtë përvjetor shumë të rëndësishëm.
Me nderim kujtohen autorët e Ditës, që kanë shkuar, Andrea Stefani, Arben Duka, Moikomi ynë i veçantë, Nasho Jorgaqi e Ymer Minxhozi.
Ata e kanë pasuruar Ditën e përmes saj krejt gazetarinë shqiptare me ide, me mendime, me tema e çështje për të cilat kanë shkruar a folur në faqet e saj. Ata e kanë rritur kulturën e komunikimeve kombëtare shqiptare dhe e kanë bërë Ditën gazetë moderne.
Ua uroj dhjetë vjetorin me dëshirën që “Dita” të ketë jetë sa më të gjatë e më të pasur dhe lexuesve të saj kudo qofshin ata t’u dhurojë edhe dhjetëvjetorë të tjerë.
“Dita” bën pjesë ndër gazetat që priten me interesim prej shumë lexuesve, në radhë të parë për arsye, se, kureshtjes së tyre politike, shoqërore, kulturore, kombëtare, iu përgjigjet me çështjet e temat që trajtohen.
Por, lexohet Dita edhe për veçanësinë e saj të pamjes. Faqen e saj të parë “Dita” e ka shumë tërheqëse – tërheqëse me pamjen origjinale dhe tërheqëse me rëndësinë e përmbajtjes së shkrimit që veçohet, që paraqitet, paralajmërohet a shquhet në atë faqe.
Me paraqitjen e çështjes kryesore politike, shoqërore, kulturore, kombëtare, e përtashme a historike që trajton gazeta, në anën e djathtë të së cilës paraqitet ilustrimi a fotografia e çështjes apo fotografia ose karikatura e protagonistit të asaj çështjeje – “Dita” i bën për vete, duke i bërë lexues shikuesit e saj.
Mua si lexues dhe bashkëpunëtor i “Ditës” sa veçanësia e pamjes artistike të saj, më intereson pamja e jetës shqiptare që paraqitet në përmbajtjet e sipërthëna. E quaj Ditën gazetën që dëshiroj ta shikoj dhe ta lexoj në radhë të parë. Dhe, dëshiroj ta shikoj e ta lexoj sepse në të trajtohen tema, ngjarje, dukuri, probleme, të mira e të këqija, personazhe a protagonistë që e vlen të trajtohen.
“Dita” është gazetë me shikime të gjera e të thella përkushtuar trajtimit të së përtashmes, të së shkuarës dhe të së ardhmes së shoqërisë shqiptare. Ajo me shkrimet e saj ndëshkon të këqijat politike, shoqërore, kulturore, morale e pavarësisht a quhen korrupsion, nepotizëm, padrejtësi, vjedhje, plaçkitje, gënjeshtër, mashtrim, poshtërsi apo ndryshe, më sofistikueshëm, më durueshëm, më mashtrueshëm; të gjitha i ndëshkon me shkrimet e autorëve të saj të përhershëm apo të bashkëpunëtorëve të kohëpaskohshëm, të vetëdijshëm se ato të këqija janë pengesë e madhe për zhvillimin e shoqërisë shqiptare, të demokracisë së saj, të kulturës dhe të qytetërimit shqiptar.
Nuk mund të mos e them se shkrimet që ia kam çuar “Ditës”, të shpeshtën e herëve me kërkesën e publicistit të saj zëqartë Xhevdet Shehut, pavarësisht sa të matura e sa të ashpra kanë qenë, kurrë nuk më janë censuruar. Besoj as të tjerëve.
Për “Ditën” mund të thuhen edhe shumë fjalë të tjera të mira, dhe prej kundërshtarëve edhe ndonjë vërejtje, që humb, s’duket mes të mirave.
“Dita” i është përkushtuar mbrojtjes së të Vërtetës dhe së të Drejtës në shoqërinë shqiptare: në të përtashmen, në të kaluarën dhe në të ardhmen e saj. Në vazhdimësi me përkushtim, me parimësi, me vendosmëri, me atdhetarizëm ka mbrojtur dhe mbron interesat e popullit shqiptar.
Dhe, duke iu përkushtuar mbrojtjes së këtyre vlerave madhore në sajë të vetëdijes së atyre që e bëjnë “Ditën” të dalë në dritë, – ajo, “Dita”, na tregon se, – si e kanë thënë gjenitë e lashtësisë kulturore evropiane: krim nuk është vetëm vrasja e njeriut, po krim është edhe vrasja e së Vërtetës dhe e së Drejtës, që aq shpesh po vriten në shoqërinë tonë të sotme e, sidomos, në politikën, në ekonominë, në arsimin e lartë, në partitë, në institucionet e ndryshme politike.
Po vriten të Vërtetat dhe të Drejtat sidomos qe një kohë prej atyre që, ditë e natë, shihen në televizione, dëgjohen në radio e televizione, lexohen në gazeta duke e shpallur Shqipërinë të rrezikuar dhe duke e krijuar Komitetin e Shpëtimit Kombëtar për ta shpëtuar Shqipërinë prej atij rreziku, që i vjen prej kujt? Prej kujt? Ata, prijësit e Komitetit të Shpëtimit Kombëtar, ata s’mund ta thonë të vërtetën se prej kujt i vjen Shqipërisë ai rrezik!
E ai rrezik Shqipërisë sot i vjen pikërisht prej atyre “shpëtimtarëve”, atyre dy prijësve, komandantëve të “Komitetit të Shpëtimit Kombëtar”: të cilët po e çajnë e përçajnë, po e turbullojnë fort turbullueshëm Shqipërinë, po e rrezikojnë Shqipërinë me gjuhën e tyre plot fyerje, përulje, përçmime, mashtrime, denoncime, gënjeshtra, urrejtje, urrejtje ndaj qeverisë shqiptare, ndaj shtetit shqiptar, rrjedhimisht edhe ndaj shqiptarëve.
Dhe, duke e përulur e përtokur ashtu me aso gjuhe politike dinjitetin e kulturës politike e të qytetërimit shqiptar para shqiptarëve e sidomos para ndërkombëtarëve.
Uroj që të vijnë ditë më të mira për shqiptarët e shtetet shqiptare, ditë kur gazeta “Dita” e gazetat e tjera normale nuk do të kenë nevojë t’iu dalin në krahë kaq fuqishëm të Vërtetës, e të Drejtës, ditë kur e Vërteta e jo gënjeshtra dhe e Drejta e jo padrejtësia do të bëhen jeta e shqiptarëve kudo janë.
