U duk se mes tyre kishte nisur një miqësi, duke qënë se në fillim dyshja Olta-Qetsor, qëndronte shumë pranë, madje tentuan edhe të zgjeronin grupin.
Por, jo!
Sot, shoqëria e tyre duket se mori fund e kjo u kuptua nga tonet e larta me të cilat debatuan. Ishte Olta ajo e cila kërkoi një sqarim nga Qetsori për batutat që ky i fundit kishte bërë ndaj saj.
Ai i kërkoi që të mos i kërkonte llogari, madje i përplasi edhe derën e dushit.
Olta: Pse më ke bërë të ndihem keq dje. Edhe Fotinia e ka vënë re..
Qetsori: Ke qënë nën influencë të ngatërruar dje
Olta: Jo jo fare, e ke bërë.
Qetsori: E kam bërë? Unë di të them më fal, ku je lënduar ti
Olta: Jo unë nuk lëndohem. Ke bërë disa komente shumë të pakëndëshme.
Qetsori: Unë dje të respektova, të erdha dhe te krevati, asnjë nuk erdhi me të pa, të solla dhe Visin.
Olta: Nuk është përgjigje kjo.
Qetsori: Nuk më kufizon me përgjigje
Olta: Të gjithë e kanë vënë re, që ke bërë batuta të pakëndshme me mua. Dhe unë ta thashë dje te krevati po nuk u përgjigje.
Qetsori: Dje? Ja të bëj një dush, të pastrohem një çik nga…
Olta: Më kthe përgjigje.
Qetsori: Nuk kam. Përgjigje direkte nuk kam.
Olta: Dhe unë dua të lahem. Por për çfarë e bërë, gjasme të kam në dorë.
Qetsori: Ja se do e shohësh rrugës
Olta: Çfarë është kjo, kërcënim?
Qetsori: Ndoshta, merre si të duash. Do shihemi pastaj, te batutat e tjera.
Olta: Seriozisht e ke?
Qetsori: Si e more ti, serioz? Si e more?
Olta: Cilin muhabet, atë që të pyeta unë. Një sekond, mos ma mbyll derën kështu,,, o sa i paedukatë.
Olta: Edhe kujdes mos ma mbyll mua derën në fytyrë.
Qetsori: Kujdes kur më afrohesh me atë gjuhë. Mos më kërko mua llogari, se nuk i kam dhënë kujt.
Olta: Me cilën gjuhë
Qetsori: Me atë gjuhën e të mënçurës
Olta: Mos më kërko mua llogari në atë mënyrë, se nuk i kam dhënë llogari askujt, jo të të jap ty
Olta: Unë spo të kërkoj llogari fare, po të pyes se çfarë ishin ato batuta që bëre dje
Qetsori: Kaq po të them, atë llogarinë ik bëjë ndonjë vend tjetër jo me mua.
