Jeta në hije e Lisa Marie Presley/ Si e ktheu tragjedinë në shpresë

0
Gjigandi

Lisa Marie Presley, e cila ndërroi jetë një ditë më parë në moshën 54-vjeçare , doli nga hija e babait me vetë muzikën e saj, por përjetoi tragjedi dhe zemërthyerje. “Unë jam përballur me vdekjen, pikëllimin dhe humbjen që në moshën nëntë vjeçare”, shkroi ajo gushtin e kaluar.

Ajo ishte vetëm nëntë vjeç kur babai i saj Elvis Presley, Mbreti i Rock ‘n’ Roll-it, vdiq. Lisa ishte 52 vjeç kur djali i saj Benjamin Keough vrau veten në vitin 2020. Ajo është martuar katër herë, ndër ta me këngëtarin e ndjerë Michael Jackson dhe aktorin Nicolas Cage.

E lindur në vitin 1968 nga Elvis Presley dhe nëna e saj aktorja Priscilla, Lisa Marie kaloi katër vitet e para të jetës së saj në rezidencën e prindërve të saj Graceland në Memphis, Tennessee.

Elvisi e donte vajzën e tij dhe madje ia vuri emrin avionit të tij. Por pas divorcit të prindërve të saj në 1973, Lisa Marie shkoi të jetonte me nënën e saj në periferi të Los Anxhelosit, me vizita të rregullta tek babai në shtëpinë e tij. Është vendi ku ai vdiq në vitin 1977, në moshën 42-vjeçare. Mjekët thanë se ai vdiq nga një atak në zemër, i cili ka të ngjarë të ishte shkaktuar nga varësia e tij ndaj ilaçeve me recetë.

Ndoshta nuk është për t’u habitur që vitet e saj të adoleshencës ishin të trazuara. Në vitin 2003, ajo i tha Los Angeles Times se pas vdekjes së babait të saj, nëna e saj e dërgoi atë në një sërë shkollash private, ndërsas nisi të eksperimentonte me drogën.

RonaTyra

“Isha një fëmijë i vetmuar, melankolik dhe i çuditshëm”, tha Lisa Marie për gazetën.

“Kam pasur një mënyrë të vërtetë vetë-shkatërruese për një periudhë, nuk kam pasur asnjë drejtim.”

Ajo vlerësoi Scientology “që e ndihmoi të shkëputej nga droga dhe të fillonte të ndërtonte njëfarë vetëvlerësimi”.

‘Duke vuajtur ne heshtje’

Ndonjëherë ishte e vështirë të mbante veten së bashku. Ajo u bë e varur nga opioidet dhe ilaçet kundër dhimbjeve pas lindjes së vajzave të saj binjake në vitin 2008, sipas CNN .

“Shumë njerëz po vuajnë në heshtje, të varur nga opioidet dhe substancat e tjera. Po e shkruaj këtë me shpresën se mund të luaj një rol të vogël në përqendrimin e vëmendjes në këtë krizë të tmerrshme”, shkroi ajo në parathënien e librit të vitit 2019.

Ajo gjithashtu kishte dy fëmijë, Riley dhe Benjamin, me burrin e saj të parë, muzikantin Danny Keough.

Martesa e saj e dytë ishte me Mbretin e Popit, Michael Jackson , në maj 1994, por u divorcuan tre vite më pas.

Lisa Marie u shfaq në videoklipin e tij muzikor për këngën “You Are Not Alone” në vitin 1995.

Ajo i tha revistës Rolling Stone në vitin 2003 se ishte tërhequr nga mënyra e tij misterioze e jetesës dhe donte ta mbronte atë nga akuzat për abuzim me fëmijët. Lisa Marie tha gjithashtu se ajo “nuk ishte krenare” për martesën e saj të shkurtër.
“Thjesht u bë shumë e shëmtuar në fund”, tha ajo.

‘Një situatë e keqe’

Ajo kërkoi një divorc, por ai refuzoi të fliste me të, duke shtuar se përvoja e çoi atë në një lëmsh mendor dhe fizike, të cilën asaj iu desh të shkruante këngë për ta kapërcyer.

“Unë nuk jam aspak pas akuzave të Michael. E di që njerëzit duan të dinë se për çfarë bëhej fjalë, dhe unë po përpiqem ta them pa e bërë atë një djalë të keq. Është e vështirë të bëhet, sepse ishte një situatë kaq e keqe”, tha ajo.

Në fund të viteve 1990, ajo punoi që të niste një karrierë në muzikë.

Edhe pse ajo kishte shkruar këngë, presioni për të qenë vajza e Mbretit kishte qenë një pengesë për ta bërë publike muzikën e saj, ndërsa kishte kaq shumë për të jetuar.

Në vitin 1997, ajo performoi një duet me babanë e saj të ndjerë, duke kënduar në këngën e tij të vitit 1968, “Don’t Cry Daddy”. Më pas, kompozitori dhe producenti Glen Ballard e inkurajoi atë të bënte muzikë solo, duke realizuar një marrëveshje me Capitol, me një publikim të planifikuar për albumin e saj debutues në vitin 2000.

Sa i përket jetës së saj personale, ajo u martua në vitin 2002 me aktorin Nicolas Cage, i cili fitoi një Oscar në 1996 për filmin Leaving Las Vegas dhe luajti në Face Off. Ata u ndanë pas vetëm 107 ditësh së bashku.

Albumi i saj i parë “Whom It May Concern” doli përfundimisht në 2003, i ndjekur nga dy të tjerë në vitin 2005 dhe 2012.

Vlerësime të përziera

Lisa Marie kishte shkruar pjesën më të madhe të teksteve atë këngëve të saj, ndërsa bashkëpunonte me persona të tjerë për meloditë.

The Guardian i dha albumit të saj të parë një yll, me kritikun Alexis Petridis që shkruante : Duket sikur Alanis Morissette e shtyu përmes një sitr derisa u tendos çdo veçori dalluese.

AllMusic.com e përshkruan atë si “një album të mprehtë, ambicioz pop/rock, i realizuar nga një këngëtare me karakter të vërtetë”, duke e quajtur atë “të mprehtë dhe të guximshme”.

Ai arriti në vendin e pestë në tabelën e Billboard, ndërsa albumi i saj i dytë u rendit në top 10. i treti i saj, Storm & Grace, një bashkëpunim me T-Bone Burnett u rendit vetëm në vendin e 45-të, por pati një pritje shumë më të mirë kritike, ndërsa revista Q tha se është një “rekord i pëlqyeshëm nëse jo një rekord befasues”. Në vitin 2005, ajo i tha Oprah Winfrey-t se krahasimi me babanë e saj ishte “një mal i madh për t’u ngjitur”.

Në vitin e ardhshëm, Lisa Marie u martua me muzikantin Michael Lockwood, dhe dy vjet më vonë lindën vajzat e tyre binjake Finley dhe Harper. Presley dhe Lockëood qëndruan së bashku deri në vitin 2016, dhe ajo i tha Oprah-s se gjëja më e mirë që bëri për fëmijët e saj ishte “mbushja e tyre me dashuri”.

“Diçka u ndodh njerëzve rreth famës, pushtetit dhe parave, mund të nxjerrë në pah më të keqen dhe më të mirën tek njerëzit; është një përbindësh që duhet ta zbutni”, tha ajo.

Historia e ngritjes dhe rënies së babait të saj është treguar së fundmi në filmin biografik të regjisorit Baz Luhrmann, i titulluar thjesht Elvis, i cili padyshim e preku thellë Lisa Marie. Ajo e quajti atë “spektakolare”.

Eseja e zjarrtë e pikëllimin

Lisa Marie shkroi në gusht të vitit 2022 një ese për pikëllimin pas vdekjes së djalit të saj Benjamin.

“Pikëllimi është diçka që do të duhet ta mbani me vete për pjesën tjetër të jetës tuaj, pavarësisht nga ajo që disa njerëz ose kultura jonë dëshiron që ne të bëjmë. Ju nuk ‘e kapërceni’, nuk ‘vazhdoni’ pikë. Po e them këtë… me shpresën se ndoshta sot ose sa më shpejt që të jetë e mundur, mund t’i afroheni dikujt që është duke u pikëlluar për dikë që e ka dashur dhe e ka humbur. Qoftë nëse ka humbur një fëmijë, një prind, një bashkëshort, një vëlla. , një i fejuar, kushdo. Pyeti se si po ecin, kërkoju të flasin për personin e tyre. Po! Ne duam të flasim për ta. Kështu i mbajmë të gjallë në zemrat tona, kështu nuk harrohen, kjo është ajo që i mban, edhe ne të gjallë. Dhe më bëj një nder, mos u thuaj atyre se ‘nuk mund ta imagjinosh’ dhimbjen e tyre. E vërteta është, oh po, ju mundeni, thjesht nuk dëshironi.”

 

PËRGJIGJU

Ju lutemi shkruani komentin tuaj!
Ju lutem shkruani emrin tuaj këtu