Greqia po kërkon punëtorë sezonalë nga Shqipëria për të përballuar mbledhjen e prodhimeve bujqësore të vjeshtës. Afrimi i sezonit të vjeljes së ullirit ka rritur sfidat për fermerët që nuk po gjejnë më fuqi punëtore për shkak të interesit të ulët të emigrantëve për të punuar në fermat greke. Kërkesat më të larta për punëtorë janë në zonën e Verias dhe Imathias, ku çdo vit punësohen qindra shqiptarë.
Unioni i Kooperativave Bujqësore të Imatheas tha se pati këtë fundjavë një takim me një delegacion shqiptar të përbërë nga kryetarët e disa bashkive të Shqipërisë. Sipas Unionit diskutimet kanë përfshirë nxitjen e punësimit sezonal dhe lehtësimin e lëvizjes kufitare të migrantëve shqiptarë për punët sezonale në Greqi si dhe bashkëpunimin bujqësor mes rajoneve.
A mundet një vend me 12% papunësi të ketë nevojë për të huaj për të plotësuar nevojat për fuqi punëtore? “Po”, të paktën në rastin e Greqisë.
Debati për kushtet e pjesëmarrjes së emigrantëve në bazën prodhuese të ekonomisë është tema që do të hapet në mënyrë të pashmangshme në të ardhmen e afërt, pasi tashmë ka deficite të mëdha në tregun e punës, por edhe në zhvillimin demografik të vendit, raporton abcnews.al.
Në ekonominë greke mbizotëron paradoksi që të ruhet papunësia më e lartë në Eurozonë – arrin në 30% në grupmoshën deri në 35 vjeç – dhe se në të njëjtën kohë regjistrohen mungesa të fuqisë punëtore, të cilat krijojnë rreziqe për zhvillimin.
Pas pyetjeve të drejtuar zyrtarëve të qeverisë dhe analistëve të tregut, duket se ekonomia greke në periudhën afatmesme do të ketë nevojë për 200 mijë punëtorë shtesë në bujqësi dhe peshkim, 150 mijë në kujdes afatgjatë, 50 mijë në turizëm dhe qindra mijëra punëtorë shtesë, në ndërtim sapo të zhbllokohen projektet e vogla dhe të mëdha që tërhoqën frenën e dorës ose ngadalësuan, fillimisht për shkak të pandemisë dhe më pas për shkak të rritjes së çmimeve të materialeve të nxitura nga kriza e energjisë.
“Mjafton vetëm greqishtja për të kuptuar sasinë e punës që do të shohim në Greqi në vitet e ardhshme. Tashmë në projektet publike për akset kryesore rrugore, nuk po gjejnë punëtorë, po kërkojnë njerëz në Lindjen e Mesme”, tha një burim nga Ministria e Politikës së Migracionit, duke folur për mungesën e fuqisë punëtore, e cila vendos një “tavan” mbi prodhimin e ekonomisë greke.
“Në Manoladë, të njohur për të gjithë, ka 26 mijë hektarë për kultivimin e luleshtrydhes me një xhiro mbi 200 milionë euro në vit. Por prodhuesit kërkojnë që t’u gjejmë punëtorë nga Bangladeshi dhe vende të tjera, pasi u duhen 5000 punëtorë shtesë për të “drejtuar” të korrat. Nuk gjenden në Greqi. Dhe ky është vetëm një shembull”.
Aktualisht ka 18,000 azilkërkues në ambientet e pritjes së refugjatëve – ka një potencial për 53,000 – nga të cilët 50% janë të aftë për të punuar. Por edhe azilkërkuesit që janë të aftë për të punuar, sapo marrin letrat e nevojshme në dorë, një përqindje e lartë largohen drejt vendeve të tjera evropiane, ose për të përfituar nga sisteme më të mira sociale ose për shkak se e njohin më mirë gjuhën.
Në këtë “pishinë” nuk përfshihen emigrantët e parregullt, të cilët ose kanë hyrë në Greqi pa u zbuluar ose kanë mbetur në vend në kundërshtim me lejen e qëndrimit 9-mujore për një punë të caktuar.
Janë regjistruar punëdhënës që kishin nevojë për punëtorë të huaj për më shumë se 9 muaj, por i humbën për shkak të skadimit të afatit sipas legjislacionit aktual. Në fund të fundit, ka raste – shih shtetasit shqiptarë – që pas një kohe largohen nga Greqia për në destinacione me një prag më të ulët për dhënien e shtetësisë; ndonjëherë 3 vjet krahasuar me 7 vjet në Greqi./abc
